Schuine kant
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een schuine kant, ook wel facet of vellingkant genoemd, is een afgeschuinde rand aan een bouwonderdeel, vaak toegepast om scherpe hoeken te voorkomen of voor esthetische doeleinden.
Omschrijving
Schuine kanten worden aangebracht op de zichtzijderand van materialen zoals tegels, stenen, glas, hout, metaal en betonnen elementen. Ze vervangen een scherpe hoek van 90° door een afgeschuind vlak. Het voornaamste nut van een schuine kant is het voorkomen van beschadigingen aan de randen en hoeken die kunnen optreden tijdens transport, plaatsing of belasting. Bij bestrating kan een facetrand voorkomen dat randen afbrokkelen als tegels onder belasting iets bewegen. Esthetisch gezien kan een schuine kant de individuele elementen accentueren, terwijl een rand zonder facet een strakker geheel geeft. De breedte en hoek van de afschuining kunnen variëren afhankelijk van het materiaal en de toepassing. Bij glas kan bijvoorbeeld een facetrand worden geslepen onder een variabele hoek, waardoor de glasrand dunner wordt naarmate het facet breder is.
Toepassingen en materialen
Schuine kanten worden bij diverse bouwmaterialen en elementen toegepast, zoals bij keramische en betontegels, betonklinkers, kleiklinkers, glasplaten, houten tafelbladen en metalen platen en buizen. Ze komen voor bij onder andere traptreden, vensterbanken, werkbladen en betonnen elementen. Bij tegels en klinkers wordt een facetrand vaak gebruikt in bestrating, waaronder opritten, om beschadiging te voorkomen. Bij metaal, zoals RVS, worden randen afgeschuind voorafgaand aan laswerkzaamheden.
Synoniemen
Een schuine kant wordt ook wel 'facet' of 'vellingkant' genoemd, met name bij tegels en klinkers.
Vergelijkbare termen
Afschuining
Gebruikte bronnen: